Γεια σας και πάλι!
Είπα μιας και φθινοπώριασε-βέβαια ο καιρός κάθε άλλο παρά φθινόπωρο δε θυμίζει- να φτιάξω ένα βραχιόλι από αληθινό φύλλο, που βρήκα στη φύση. Και μια μέρα εκεί που είχα πάει στην εξοχή μου χτυπάει στο μάτι ένα κίτρινο φύλλο, ξεθωριασμένο, θα έχετε δει πολλά τέτοια φαντάζομαι, που διαγράφονταν τα νεύρα του. Έσπασα το κεφάλι μου πώς να το κάνω κόσμημα χωρίς να μου χαλάσει, γιατί ως γνωστόν αυτά είναι φύλλο και φτερό. Έτσι και γω το κόλλησα πάνω στον αλπακά, γύρισα τον αλπακά γύρω από το χέρι μου προσεκτικά να πάρει τη φόρμα που ήθελα, το άφησα μια μέρα να στεγνώσει κι έπειτα έβαλα ένα φύλλο ασημιού από πάνω, και τέλος όταν στέγνωσε άνοιξα δύο τρύπες και τοποθέτησα ένα ωραίο μαύρο λουράκι για να το κάνω πιο καθημερινό και να το φορούν όλες οι κυρίες.
Φιλιά λοιπόν σε όλη την παρέα. Ελπίζω να σας έδωσα έμπνευση και φαντασία για καλές δημιουργίες!!
Είπα μιας και φθινοπώριασε-βέβαια ο καιρός κάθε άλλο παρά φθινόπωρο δε θυμίζει- να φτιάξω ένα βραχιόλι από αληθινό φύλλο, που βρήκα στη φύση. Και μια μέρα εκεί που είχα πάει στην εξοχή μου χτυπάει στο μάτι ένα κίτρινο φύλλο, ξεθωριασμένο, θα έχετε δει πολλά τέτοια φαντάζομαι, που διαγράφονταν τα νεύρα του. Έσπασα το κεφάλι μου πώς να το κάνω κόσμημα χωρίς να μου χαλάσει, γιατί ως γνωστόν αυτά είναι φύλλο και φτερό. Έτσι και γω το κόλλησα πάνω στον αλπακά, γύρισα τον αλπακά γύρω από το χέρι μου προσεκτικά να πάρει τη φόρμα που ήθελα, το άφησα μια μέρα να στεγνώσει κι έπειτα έβαλα ένα φύλλο ασημιού από πάνω, και τέλος όταν στέγνωσε άνοιξα δύο τρύπες και τοποθέτησα ένα ωραίο μαύρο λουράκι για να το κάνω πιο καθημερινό και να το φορούν όλες οι κυρίες.
